Ülke ekonomisinin ortada olduğu bir dönem de Mersin Büyükşehir Belesiyesinin işçi çıkarması ve belediye yönetimin ve özellikle Vahap Seçer’in rahat tavırları “Bu neyin neşesi” dedirtiyor.

Başkan Seçer’in göreve gelmesinden bugüne dişe dokunur hizmet yapamaması, diğer taraftan ise meclisten talep ettiği borçlanma yetkilerinin geri çevrilmesinin acısını gecesini gündüze katıp çalışan işçilerden çıkartıyor.
Büyükşehir Meclis toplantılarında Vahap Seçer’e bu durum çok defa soruldu, verdiği cevap hep aynı.
“Ben borçlanma talep ediyorum, siz her defasında reddediyorsunuz. Ben bu işçilerin maaşını belli bir yere kadar ödeyebiliyorum, elbette işçi çıkaracağım ve çıkarmaya da devam edeceğim. Ayriyetten benim sorumlu olduğum bir kesim var, seçimde bana destek veren ve bana seçim kazandıran kişiler bunlar. Onların taleplerini görmezden gelemem”
Seçer’in bu cevapları karşısında şaşırmamak elde değil.
Çünkü bir çok ödemede olduğu  gibi işçi maaşları da merkezi yönetimin gönderdiği ödenekle ödeniyor. Ayrıca bir diğer düşündürücü durum ise işçi maaşlarını külfet gören Seçer çıkarılan işçilerin yerine ertesi gün kendi yandaşlarının işe başlatılması.
Kamuoyu da haliyle Seçer’e şu soruyu soruyor.
Seçimi kazandıran kesim Hdpliler mi?
Eğer Hdpliler ise işten çıkarılan işçiler Seçer’in verdiği görevi layıkıyla yerine getiremiyor muydu? Yada işe alınan Hdpliler bu şehrin çocuklarından daha mı vasıflıydı?
Bu durum Seçer yanlı anketlere bile olumsuz yansıyor.
Yapılan birden fazla ankette Mersin Büyükşehir Belediyesi ve Seçer ilk on da kendine yer bulamıyor.
Aksine başarısız Belediye Başkanları sıralamasında üst sıraları kimseye kaptırmıyor.
Mersin’in birinci gündem maddesi yapılan hizmetler olması gerekirken gerçek gündem “Büyükşehir de işçi kıyımı” ve “Patron Mutlu İşçi Mutsuz”