Selam sevgili Mersin Turkuaz okuyucuları. Bundan sonra bu köşede Mersin gündemine dair konularla sizlerle beraber olacağız. Bazen eleştirilerde bulunacağız bazen güzel gördüğümüz konularda veya hizmetlerde teşekkürlerimizi sunacağız.
***
İlk yazımıza uzun zamandır kamu vicdanını ve aynı zamanda beni de üzen bir konuyla başlamak istiyorum.
Bilindiği üzere 30 Mart yerel secimlerini Mersinde CHP kazandı. Seçimi kazanan sayın Vahap Seçer’den belediyeyi devraldığı andan itibaren şehir üzerinde olumlu katkılar sunacak hizmetler bekleniyordu. Bekleniyordu diyorum çünkü yaklaşık üç yıl geçmesine rağmen beklenen hizmetleri hala gerçekleştirebilmiş değil.
Bunu bir Mersinli olarak üzülerek söylemem gerekir ki şuana kadar sayın Başkanın yaptığı en büyük hizmet, tek derdi evlerine ekmek götürmek olan işçileri işinden etmek oldu.
Bunu sayın Seçer’in vicdani ne kadar kabullenir bilinmez fakat Mersin halkının vicdanı hiç kabul etmiyor.
***
Sevgili okurlar, benim asıl sizlere bahsetmek istediğim tüm bu yaşananlar karşısında işçiler bu kadar mağdur iken cumhur ittifakının işçilerin yanında yeterince yer almaması. Bunca zamandır işçilerin feryadı meclisteki üç beş dakikalık “neden böyle oldu” sorularıyla sınırlı kaldı.
Cumhur üyeleri Belediye Meclisinde veya farklı ortamlarda kendilerince savunma yaptılar yapmasına ama yeterli oldu mu?
Acaba ismi önemli olmayan ilçe başkanı, kendi yeğeni işten çıkarılmasın diye uğraştığı kadar kimsesi olmayan bir işçi için uğraştı mı. Cumhur ittifakında siyaset yapanların kaç yakını diğer işçilerin gördüğü eziyetlere maruz kaldı. Yada Başkan Seçer’in dediği gibi “bu isimlere dokunmayın” listesi kimler için verildi?Oysa bu işçiler değil miydi gecesini gündüzüne katan, bu işçiler değil miydi gönülden koşturan ?
***
Tüm yaşananların ötesinde bir gerçek varki o da sonuç tablosunun hiç iç açıcı olmaması. Bir çok işçi kardeşimiz şuan nasıl yaparım da eve ekmek götürürüm derdinde. Ülke ekonomisini düşünecek olursak bu pek mümkün görünmüyor. Ayrıca çıkarılan işçilerin çoğu eşinin dostunun yardımına muhtaç durumda çünkü iş yok ve ellerinden bir şey gelmez halde “ben ne yapayım şimdi ” diye düşünüyorlar.
***
İnsanın aklına gelmiyor değil, acaba Cumhur İttifakından herhangi biri veya birileri bu konuyu ankaraya taşıdı mı? İşçinin feryadı anlaşılır şekilde gerekli mercilere anlatıldı mı? Yaşanan mağduriyetler karşısında bir şeyler yapılması gerektiği tane tane belirtildi mı? Yada aman benim vekilliğim zarar görür gözden düşerim uzaklaştırma yerim korkusuyla basit söylemle geçiştirildi mi? Eminim benim kadar işçi kardeşlerimizde benim düşündüklerimi düşünüyor ve soruyorlardır.
***
Umarım en kısa zamanda yaşanan tüm bu zorlukların arkasından işinden olan kardeşlerimiz için güzel haberler gelir. Çünkü çok açık ki insanlar gerçekten zor günler geçiriyor ve bu durumu sadece yaşayan anlıyor.
***
Bir dahaki yazımızda buluşmak üzere esen kalın efendim.